سه هوش مصنوعی جدید گوگل با رمزگذاری مختص به خود پیام ها را مبادله می کنند
رمزگذاری و حفظ محرمانگی اطلاعات مبادله شده در دنیای دیجیتال اهمیت بسیار زیادی دارد و بسیاری از ما از زمان کودکی تجربه انجام چنین کاری را داشته ایم و در دوران مدرسه از این روش جهت ارتباط با دوستان و گفتن حرف سری استفاده کرده ایم. در حقیقت رمزگذاری نوشتن پیام به شکل کد است که بدون دانستن قوانین رمزگشایی قادر به خواندن آن پیام نمی باشید.
همین تکنیک پیام سری، امروز نیز مورد استفاده قرار می گیرد، اما متدهای استفاده از آن پیچیده تر و قدرتمندتر شده و برای کاربردهای حیاتی تری به کار برده می شوند. گوگل که یکی از غول های دنیای تکنولوژی است، چندین هوش مصنوعی جدید توسعه داده که نحوه ساخت رمزگذاری منحصر به فرد خود را یاد گرفته اند و هم اکنون با استفاده از پیام هایی به ارتباط با یکدیگر می پردازند که سایرین قادر به خواندن آنها نیستند.
پروژه Google Brain در حال فعالیت در زمینه یادگیری عمیق است و سه شبکه عصبی به نام های آلیس، باب و ایو را توسعه داده که با استفاده از نرون های مصنوعی ساخته شده اند. این شبکه های نرون را می توان نسخه ساده شده از مغز محسوب کرد که به صورت آهسته و پیوسته بر میزان هوشمندی آن افزوده می شود.
وظایفی که پیش روی هوش های مصنوعی گوگل قرار داده شد به این صورت بود: آلیس باید یک رمز ساده درست کند و با باب بر سر مجموعه اعدادی که همان کلید رمزگشایی هستند، توافق کند. باب با استفاده از این کلید پیام رمزگذاری شده ای را که آلیس ارسال کرده می خواند، در این میان ایو پیام را ردگیری می کند و سعی در رمزگشایی آن می نماید.
شبکه های عصبی مانند انسان ها به طور مستمر به یادگیری و انطباق خود می پردازند و ممکن است در ابتدا فرآیند ارسال پیام عملکرد چندان خوبی را به نمایش نگذارد، اما به مرور تقویت شده و عملکرد بهتری را ارائه می دهد. عملکرد آلیس و باب در این میان بهتر از ایو بود و ایو قادر به رمزگشایی تمامی پیام ها نشد.
این دو هوش مصنوعی با استفاده از رمزگذاری به ارتباط با یکدیگر می پردازند و حتی انسان ها نیز قادر به فهم پیام های رد و بدل شده بین آنها نیستند و انجام چنین کاری تاکنون بی سابقه بوده است، اما این روش چه کاربردها و مزایایی به دنبال خواهد داشت؟
به طور حتم این عملکرد هوش مصنوعی نتایج چشمگیری بر روی امنیت دیجیتال خواهد گذاشت، چرا که سیستم های پردازش گوناگون می توانند هوش مصنوعی را قادر به مدیریت تبادل داده ها با استفاده از رمزگذاری مختص به خود کنند که تنها هوش مصنوعی مقصد قادر به فهم آن می باشد. این قابلیت شرایط را برای هکرها بسیار دشوار کرده و دردسرهایی را برای آنها خلق می کند که در حقیقت به نفع امنیت سیستم هاست.
با استفاده از این هوش مصنوعی قادر به ساخت شبکه ای از هوش های مصنوعی با هوشمندی بسیار بالا هستیم که به ارتباط با یکدیگر می پردازند، در حالی که ما هیچگونه اطلاعی از آنچه انجام می دهند، نداریم.
اپریویو
