خبرگزاری تسنیم؛ گروه اقتصادی ــ ذرت و بادام‌زمینی از جمله محصولات مهم کشاورزی با کاربردهای گسترده در صنایع غذایی و خوراک دام هستند که همواره در معرض آلودگی‌های قارچی و تولید مایکوتوکسین‌ها قرار دارند. این مواد سمی که توسط گونه‌های مختلف قارچ تولید می‌شوند، می‌توانند سلامت انسان و حیوان را به‌شدت تهدید کنند و مشکلات بهداشتی متعددی ایجاد نمایند. از جمله اثرات مایکوتوکسین‌ها می‌توان به آسیب کبدی، کلیوی، سرطان‌زایی و اختلال در سیستم ایمنی اشاره کرد که ضرورت کنترل دقیق آن‌ها را دوچندان می‌کند.
افزایش میزان تولید و مصرف ذرت و بادام‌زمینی در جهان، به‌ویژه در کشورهایی که این محصولات نقش کلیدی در تغذیه و اقتصاد دارند، اهمیت کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها را بیشتر کرده است. از سوی دیگر، رشد تجارت بین‌المللی مواد غذایی باعث شده که رعایت استانداردهای بهداشتی در این حوزه به یک الزام جهانی تبدیل شود. در این زمینه، فناوری‌های نوین همچون پرتودهی، که قادر به کاهش و حذف آلودگی‌های قارچی و مایکوتوکسین‌ها هستند، نقش مهمی ایفا می‌کنند.
این نوشتار با هدف بررسی علمی و کاربردی روش‌های کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها، به‌ویژه با استفاده از فناوری پرتودهی، چارچوبی جامع ارائه می‌دهد که می‌تواند به ارتقاء کیفیت و ایمنی ذرت و بادام‌زمینی منجر شود. همچنین، چالش‌ها، مزایا و استانداردهای مربوطه نیز مورد تحلیل قرار خواهند گرفت تا راهکاری عملی و قابل اجرا در عرصه کشاورزی و صنایع غذایی فراهم آید.
در همین زمینه «کابرد فناوری هسته‌ای در کشاورزی» بیشتر بخوانید:
«به‌نژادی جهشی» و تولید ارقام مقاومپایش کیفیت و آلودگی آب‌های زیرزمینیتکنیک «عقیم‌سازی آفات نر» با پرتودهیکاهش مؤثر ضایعات با پرتودهی هستهایرهگیری آب و تغذیه گیاه با پرتودهی هسته‌ای«پرتودهی هسته‌ای» جایگزینی امن برای فناوری ناایمن «تراریخت»پرتودهی خوراک دام؛ افزایش ایمنی زیستی و بهره‌وری دامپروریپاستوریزهسازی مواد غذایی با فناوری هستهایامضای ایزوتوپی، برای تأیید اصالت مواد غذاییمدیریت بیماری‌های ویروسی دام با پرتودهی هستهایبهبود تاب‌آوری در برابر تنش‌های اقلیمی با فناوری هسته‌ای
معرفی و اصول کلی فناوری
کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها در محصولات کشاورزی یک فرایند چندمرحله‌ای است که نیازمند ترکیب دانش میکروبیولوژی، فناوری‌های نوین و مدیریت دقیق زنجیره تأمین می‌باشد. اصول کلی فناوری پرتودهی به‌عنوان یکی از روش‌های مؤثر، بر پایه تابش اشعه یونیزان با انرژی بالاست که می‌تواند DNA و ساختار سلولی قارچ‌ها را تخریب کرده و فعالیت آن‌ها را متوقف نماید.
تابش یونیزان شامل اشعه‌های گاما، پرتوهای ایکس و الکترون شتاب‌دهنده می‌شود که هرکدام با توجه به نوع کاربرد و دوز تابش انتخاب می‌گردند. تابش با نفوذ در ساختار محصول، قادر به از بین بردن اسپورهای قارچی و کاهش میزان مایکوتوکسین‌ها در سطح و عمق محصول است. این فرآیند بدون استفاده از مواد شیمیایی و با حفظ خواص فیزیکی و شیمیایی محصول، یک راهکار پاک و ایمن به شمار می‌رود.
علاوه بر پرتودهی، فناوری‌های مکمل دیگری نظیر خشک‌کردن کنترل‌شده، بسته‌بندی مناسب و ذخیره‌سازی بهینه نیز در کاهش رشد کپک‌ها مؤثر هستند.
اجزای اصلی سیستم
سیستم‌های کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها به‌ویژه در قالب فناوری پرتودهی، از اجزای مختلفی تشکیل شده‌اند که عملکرد هماهنگ آن‌ها تضمین‌کننده کیفیت نهایی محصول است. نخستین جزء، منبع تابش است که معمولاً شامل شتاب‌دهنده‌های الکترونی یا منابع گامای کبالت-60 می‌شود که بسته به ظرفیت خط تولید و نوع محصول انتخاب می‌گردد.
دومین جزء، سامانه انتقال محصول است که می‌تواند شامل نوار نقاله‌ها یا محفظه‌های مخصوص قرارگیری محصول تحت تابش باشد. این سامانه باید امکان کنترل دقیق دوز تابش، سرعت عبور و توزیع یکنواخت انرژی را فراهم آورد تا تمامی بخش‌های محصول به‌صورت برابر پرتودهی شوند.
سومین جزء، تجهیزات کنترلی و پایش است که به کمک سنسورها و نرم‌افزارهای پیشرفته، دوز تابش، زمان تابش و شرایط محیطی را کنترل و ثبت می‌کنند. این تجهیزات تضمین کننده تکرارپذیری فرآیند و تضمین کیفیت محصول هستند.
فرآیند کلی انجام
فرآیند کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها با استفاده از فناوری پرتودهی از مرحله آماده‌سازی محصول آغاز می‌شود. ذرت و بادام‌زمینی پس از برداشت و پاک‌سازی اولیه به بخش‌های پرتودهی منتقل می‌شوند. در این مرحله، محصول باید از نظر رطوبت و آلودگی اولیه به دقت بررسی شود تا دوز تابش مناسب تعیین گردد.
سپس محصول به‌صورت کنترل‌شده و در معرض تابش یونیزان قرار می‌گیرد. انرژی اشعه باعث تخریب DNA قارچ‌ها و کاهش سطح مایکوتوکسین‌ها می‌شود، بدون آنکه به کیفیت یا ارزش غذایی محصول آسیب جدی وارد شود. این فرآیند بسته به نوع و میزان آلودگی ممکن است به‌صورت چند مرحله‌ای و با دوزهای متفاوت انجام شود.
پس از پرتودهی، محصول وارد مرحله کنترل کیفیت می‌شود تا میزان آلودگی میکروبی و سطح مایکوتوکسین‌ها به‌طور دقیق اندازه‌گیری گردد. محصول آماده بسته‌بندی و انتقال به بازار یا صادرات خواهد بود. کل این فرایند تحت نظارت مستمر و با رعایت استانداردهای بهداشتی انجام می‌شود تا ایمنی مصرف‌کننده تضمین شود.
انواع کاربردها
فناوری کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها در ذرت و بادام‌زمینی کاربردهای متنوعی دارد که فراتر از حوزه کشاورزی و صنایع غذایی است. مهم‌ترین کاربرد آن در حفظ ایمنی و کیفیت مواد غذایی مصرفی و صادراتی است که به دلیل فراوانی مصرف و حساسیت بالا، به دقت و فناوری‌های پیشرفته نیاز دارد.
در صنعت خوراک دام، کاهش مایکوتوکسین‌ها به بهبود سلامت حیوانات و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند و در نتیجه کیفیت محصولات دامی مانند گوشت و شیر را افزایش می‌دهد. همچنین در صنایع فرآوری مانند تولید روغن بادام‌زمینی یا آرد ذرت، کنترل آلودگی قارچی باعث حفظ خواص محصول نهایی و افزایش ماندگاری می‌شود.
از سوی دیگر، این فناوری در کاهش ضایعات پس از برداشت، حفظ ارزش غذایی و تضمین تطابق با استانداردهای صادراتی نقش مهمی ایفا می‌کند. این کاربردها به‌ویژه در کشورهای با شرایط اقلیمی گرم و مرطوب که رشد کپک‌ها شدیدتر است، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
مزایای این روش نسبت به روش‌های سنتی
استفاده از فناوری پرتودهی در کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها، نسبت به روش‌های سنتی مزایای متعددی دارد که آن را به گزینه‌ای برتر در صنعت کشاورزی تبدیل کرده است. نخست آنکه این فناوری فرآیندی غیرشیمیایی است که بدون افزودن مواد نگهدارنده یا ضدقارچ، آلودگی‌ها را کاهش می‌دهد و از سلامت محصول و مصرف‌کننده حفاظت می‌کند.
دوم، پرتودهی در مدت زمان کوتاه انجام شده و قابلیت تنظیم دقیق دوز تابش باعث می‌شود که آسیب به محصول حداقل و اثربخشی حداکثر باشد. در مقابل، روش‌های سنتی مانند استفاده از مواد شیمیایی یا حرارت‌دادن ممکن است باعث تغییر در طعم، رنگ یا ارزش غذایی شوند.
سوم، این فناوری قابلیت نفوذ بالایی دارد که امکان کنترل آلودگی‌های داخلی و نه فقط سطحی را فراهم می‌کند، موضوعی که در بسیاری از روش‌های سنتی به آن توجه نمی‌شود. علاوه بر این، پرتودهی سبب افزایش ماندگاری محصول و کاهش ضایعات پس از برداشت می‌شود که در شرایط صادراتی بسیار حیاتی است.
چالش‌ها و محدودیت‌ها
با وجود مزایای برجسته، فناوری پرتودهی در کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها با چالش‌هایی نیز همراه است. یکی از مهم‌ترین موانع، هزینه‌های بالای سرمایه‌گذاری اولیه برای تجهیزات پرتودهی و نیاز به زیرساخت‌های تخصصی است که می‌تواند برای کشورهای در حال توسعه محدودیت‌زا باشد.
علاوه بر این، دوز تابش باید به دقت تنظیم شود تا از آسیب به محصول جلوگیری شود؛ تابش بیش از حد ممکن است به خواص فیزیکی و شیمیایی ذرت و بادام‌زمینی آسیب رسانده و کیفیت را کاهش دهد. همچنین نگرانی‌های مصرف‌کنندگان درباره فناوری پرتودهی و پذیرش بازار از دیگر موانع احتمالی است.
از نظر قانونی، برخی کشورها محدودیت‌های سختگیرانه‌ای برای استفاده از پرتودهی در مواد غذایی دارند که نیازمند تطابق با مقررات بین‌المللی و اطلاع‌رسانی صحیح به جامعه است. در نهایت، نیاز به نیروی انسانی متخصص و آموزش‌های مداوم برای بهره‌برداری صحیح از این فناوری نیز چالشی مهم به شمار می‌رود.
استانداردها و دستورالعمل‌های بین‌المللی
کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها با فناوری پرتودهی تحت نظارت و چارچوب استانداردهای بین‌المللی متعدد قرار دارد که هدف از آن‌ها تضمین ایمنی و کیفیت مواد غذایی است. سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO)، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، و سازمان بهداشت جهانی (WHO) از جمله نهادهایی هستند که دستورالعمل‌هایی برای استفاده ایمن از پرتودهی در مواد غذایی صادر کرده‌اند.
استاندارد ISO 11137 به فرآیند استریلیزاسیون با پرتودهی پرداخته و شرایط دقیق دوز تابش، آزمایش و کنترل کیفیت را مشخص می‌کند. همچنین، دستورالعمل‌های Codex Alimentarius مایکوتوکسین‌ها را به عنوان تهدیدی بهداشتی در محصولات کشاورزی شناخته و راهکارهای کنترلی را توصیه کرده‌اند.
رعایت این استانداردها در تولید و صادرات ذرت و بادام‌زمینی پرتودهی شده، هم تضمین کننده سلامت مصرف‌کنندگان است و هم دسترسی به بازارهای بین‌المللی را تسهیل می‌نماید. بنابراین، آگاهی و پایبندی به این مقررات برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان ضروری است.
پیشرفت‌های نوین این روش
در سال‌های اخیر، پیشرفت‌های قابل توجهی در فناوری پرتودهی و سیستم‌های کنترلی آن ایجاد شده است که کارایی و ایمنی این روش را بهبود بخشیده است. استفاده از شتاب‌دهنده‌های الکترونی پیشرفته با قابلیت تنظیم دقیق دوز تابش، امکان پرتودهی سریع‌تر و با دقت بالاتر را فراهم کرده است.
همچنین توسعه مواد بسته‌بندی جدید که تحمل پرتودهی را دارند، باعث افزایش دوام و کیفیت محصولات پرتودهی شده شده است. فناوری‌های ترکیبی مانند استفاده از پرتودهی همراه با روش‌های بیولوژیکی و شیمیایی کنترل مایکوتوکسین، راهکارهای نوینی برای افزایش اثربخشی کنترل ارائه می‌کنند.
در کنار این پیشرفت‌ها، توسعه نرم‌افزارهای پایش و کنترل فرآیند، امکان اجرای فرآیندهای استاندارد شده و بهینه را به‌صورت لحظه‌ای فراهم ساخته است. این تحولات نویدبخش آینده‌ای روشن برای کاربرد گسترده‌تر پرتودهی در کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها است.
آینده‌شناسی و توصیه‌ها
آینده فناوری کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها در محصولات کشاورزی با توجه به افزایش تقاضا برای مواد غذایی سالم و استاندارد، بسیار امیدبخش است. پیش‌بینی می‌شود با کاهش هزینه‌های تجهیزات و افزایش دانش فنی، استفاده از پرتودهی به عنوان یکی از روش‌های اصلی کنترل آلودگی‌های قارچی در سطح جهان گسترش یابد.
توصیه می‌شود دولت‌ها و نهادهای مرتبط، ضمن حمایت از تحقیقات و توسعه فناوری‌های پرتودهی، برنامه‌های آموزشی گسترده برای تولیدکنندگان و دست‌اندرکاران زنجیره تأمین تدوین کنند. همچنین، تقویت زیرساخت‌های قانونی و استانداردسازی فرآیندها می‌تواند بستر مناسبی برای افزایش اعتماد مصرف‌کنندگان و بازارهای بین‌المللی فراهم آورد.
توسعه همکاری‌های بین‌المللی، به‌ویژه در تبادل دانش و فناوری، نقشی کلیدی در موفقیت اجرای این فناوری در کشورهای در حال توسعه ایفا خواهد کرد. بدین ترتیب، کنترل مؤثر کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و ارتقاء امنیت غذایی جهانی کمک کند.
جمع‌بندی
کنترل کپک‌ها و مایکوتوکسین‌ها در ذرت و بادام‌زمینی یکی از اولویت‌های حیاتی در حفظ سلامت مصرف‌کنندگان و ارتقای کیفیت محصولات کشاورزی به شمار می‌رود. فناوری پرتودهی با ارائه راهکاری علمی، ایمن و مؤثر توانسته است چالش‌های ناشی از آلودگی‌های قارچی را تا حد قابل توجهی کاهش دهد و امکان عرضه محصولات با کیفیت بالاتر را فراهم آورد.
اگرچه این فناوری مزایای فراوانی دارد، اما چالش‌هایی نظیر هزینه‌های بالا، نیاز به تخصص و رعایت دقیق استانداردها نیز مطرح است که می‌بایست با برنامه‌ریزی‌های دقیق و حمایت‌های همه‌جانبه برطرف شود. رعایت چارچوب‌های قانونی و بین‌المللی، همراه با پیشرفت‌های فناوری، چشم‌اندازی روشن برای استفاده گسترده و پایدار از این روش فراهم کرده است.
در نهایت، کنترل مایکوتوکسین‌ها با استفاده از پرتودهی، علاوه بر بهبود سلامت عمومی، می‌تواند به توسعه صادرات، کاهش ضایعات و افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی کمک شایانی نماید که این امر از اهمیت ویژه‌ای در تأمین امنیت غذایی جهانی برخوردار است.
انتهای پیام/
نظرات کاربران