روش تدریس، مجموعه تدابیر منظمی است که معلم برای هدایت فعالیت‌ها به‌منظور دستیابی به اهداف آموزشی باتوجه‌ به شرایط و امکانات اتخاذ می‌کند. هر معلم کارآمدی باید به انواع روش‌های تدریس و همچنین نوشتن انواع طرح درس مسلط باشد. در این مقاله سعی داریم، 3 روش تدریس برتر و کارآمد را از نگاه مجله ی معلم شو، تخصصی‌ترین مجله ی آموزش‌وپرورش بیان کنیم.

1-روش تدریس اکتشافی

این روش معطوف به موقعیتی از تدریس است که در آن دانش‌آموزان با راهنمایی محدود یا بدون راهنمایی معلم روابط پدیده‌ها را کشف و یا اندیشه‌ای جدید تولید می‌کنند. در روش تدریس اکتشافی معلم مستقیماً موضوع‌های درسی را به دانش‌آموزان آموزش نمی‌دهد، بلکه موقعیتی فراهم می‌سازد که آنها خود به کشف و تولید دانش بپردازند.

به‌عبارت‌دیگر، روش تدریس اکتشافی رویکردی است که از طریق آن دانش‌آموزان تشویق می‌شوند که با محیط خود به تعامل بپردازند، یعنی با تفحص، دست‌کاری اشیا و چالش و تفکر، روابط پدیده‌ها را کشف کنند و به فهم موضوع برسند.

در مورد مفهوم و تعاریف روش تدریس اکتشافی به‌رغم اتفاق‌نظر فراوان، اختلاف‌نظرهایی نیز دیده می‌شود. برونر، یکی از مدافعان اصلی یادگیری اکتشافی، می‌گوید معلم نباید با تدریس مستقیم، به انتقال دانش اکتفا کند بلکه باید کلاس درس را به‌گونه‌ای سازمان دهد که دانش‌آموزان از طریق ارتباط فعال خود با موضوع درس، یاد بگیرند، یعنی باید آنان را تشویق و تحریک کرد تا خود تجربه کنند و به اکتشاف برسند.

2- روش تدریس تلفیقی

روش تدریس تلفیقی یکی از رایج‌ترین روش های آموزش در تمام سطوح ابتدایی، متوسطه و دانشگاه است. حتی میزان فراوانی آن به‌استثنای بعضی از سطوح دانشگاهی بیشتر از روش سخنرانی است. این روش معمولاً ترکیبی از روش سخنرانی، بحث گروهی و مطالعات فردی است. به همین دلیل عده‌ای آن را یک روش تدریس مستقل نمی‌دانند. از سوی دیگر، برخی به دلیل اینکه معلم در ارائه درس و تحقق اهداف آموزشی اغلب از بیان شفاهی، توضیح و تحلیل استفاده می‌کند به آن روش توضیحی اطلاق کرده‌اند.

به دلیل تنوع موضوع، هدف و سبک یادگیری دانش‌آموزان نمی‌توان ترکیب خاصی از روش‌های ذکر شده را تجویز کرد. معلمان خود باید باتوجه‌ به موقعیت، ترکیبی از روش‌های ذکر شده را انتخاب و فرایند تدریس را سازماندهی کنند. مثلاً اگر هدف این باشد که دانش‌آموزان به موضوع مورد تدریس با علاقه توجه کنند و به تحلیل بپردازند و در کلاس درس مشارکت فعال داشته باشند باید میزان به‌کارگیری بحث گروهی در روش تدریس تلفیقی پررنگ‌تر باشد.

3- روش بدیعه پردازی

روش تدریس بدیعه پردازی رویکرد جالبی است که ویلیام گوردون و دستیارانش به‌منظور نوآفرینی و ارتقای خلاقیت طراحی کردند و مهم‌ترین اصل در آن استفاده از قیاس‌هاست. بدیعه پردازی به ما فرصت ابتکار می‌دهد تا به پدیده‌ها از منظری تازه نگاه کنیم و به‌نوعی دیگر به حل مسائل و ابراز خویشتن بپردازیم.

همچنین به ما کمک می‌کند، تا راه‌های جدید تفکر درباره مسائل را کشف کنیم و توسعه بخشیم، و خود را از محدودیت‌ها برهانیم و راه‌حل‌های جدیدی را به وجود آوریم. اساس و پایه بدیعه پردازی بر چهار نگرش جدید که نظریه‌های عادی درباره خلاقیت را به‌نقد می‌کشند، استوار است:

• خلاقیت در فعالیت‌های روزمره دارای اهمیت است.
• جریان خلاقیت به‌هیچ‌وجه اسرارآمیز نیست.
• اصول خلاقیت در همه رشته‌ها چون هنر و علم مهندسی یکی است.
• سبک تولید فراورده‌ها و نظریه‌های علمی در افراد و گروه‌ها به هم شباهت دارند.

/پایان رپرتاژ آگهی

این مطلب صرفاً جنبه تبلیغاتی داشته و اپریویو مسئول تایید صحت آن نیست