اسکنر اثر انگشت، گوشی های اندروید را در یک رده بندی قرار داد
در سال 2015 حسگرهای اثر انگشت به گوشی های اندروید راه یافتند، برای بسیاری از سازندگان گوشی این اقدام تازگی داشت، آنها این قابلیت جدید و کاربردی را حتی در طراحی های قدیمی خود نیز تکرار کردند.
هوآوی، سامسونگ، ال جی ، وان پلاس و اچ تی سی تنها تعدادی از سازندگانی بودند که این قابلیت جدید و کاربردی را حداقل در یکی از گوشی های خود جای دادند، با این اوصاف فرصت خوبی برای رتبه بندی این گوشی ها بر اساس کیفیت حسگر اثر انگشت آنها می باشد.
عوامل متعددی در این رتبه بندی دخیل اند، از نحوه پیاده سازی گرفته تا احساس، قابلیت اعتماد، نرم افزار و امنیت، تمامی این موارد نقش تعیین کننده ای در یک حسگر اثر انگشت مطلوب ایفا می کنند، لذا در ادامه با ما همراه باشید تا برترین گوشی های اندروید با قابلیت اسکن اثر انگشت را به شما معرفی کنیم.
گوشی های نکسوز در رده اول قرار گرفته اند و گوگل با وجود اولین تجربه در ساخت چنین حسگرهایی، موفقیت را از آن خود نموده است. در حالی که گوشی های Nexus 6P و Nexus 5X توسط سازندگان متفاوتی ساخته می شوند، اما با این وجود از حسگرهای مشابهی برخوردارند. حسگر این گوشی دقیقا زیر انگشت اشاره شما قرار می گیرد و با در دست گرفتن گوشی می توانید به سرعت آن را روشن کرده و قفل را باز کنید. حسگرهای تعبیه شده از دقت بسیار بالایی برخوردارند و با استفاده از آن نرم افزار گوشی، بهتر از قبل قادر به تشخیص اثر انگشت های ثبت شده می گردد.
علاوه بر دارا بودن یک حسگر و نرم افزار عالی برای تشخیص اثر انگشت، جدیدترین نکسوزها به سبب یکپارچگی با API اثر انگشت جدید در اندروید Marshmallow در صدر لیست جای گرفته اند. همزمان با یکپارچه سازی این استانداردها در اپلیکیشن ها به منظور دستیابی به امنیت بیشتر، گوشی های نکسوز آمادگی لازم برای اعتبارسنجی پرداخت ها را نیز پیدا می کنند، تنها کار لازم وارد شدن به قسمت رمزهای عبور و لمس آن با انگشت می باشد. با این اوصاف دیگر لزومی برای هدف قرار دادن گوشی ها به طور مجزا وجود ندارد و آینده اپلیکیشن هایی که از قابلیت اثر انگشت بهره می برند، بسیار روشن می نماید.
سامسونگ یکی دیگر از کمپانی های فعال در زمینه ساخت اسمارت فون ها است، این شرکت محبوب اسکنرهای سنگین خود در گوشی های گلکسی S5 و نوت 4 را کنار نهاده و با ارتقای سیستم های خود، اسکنرهای قدرتمندتری را در گوشی های جدید خود پیاده سازی کرده است. سنسور جدید هنوز هم در دکمه خانه جاسازی شده است و شما می توانید از انگشت شست یا انگشت اشاره برای احراز هویت استفاده کنید، علاوه بر این گوشی های سامسونگ قادر به تشخیص چندین انگشت نیز می باشند. لازمه کار سنسور روشن بودن گوشی است، تنها پس از روشن کردن آن سنسور فعال خواهد شد، لذا باید دکمه پاور یا خانه را بفشارید و سپس انگشت خود را اسکن کنید. متاسفانه در شرایطی که مایل به استفاده از احراز هویت بدون استفاده از اثر انگشت باشید، تنها گزینه بکاپ رمز عبور طولانی است، نه پین کد و یا الگویی دیگر که در سایر گوشی ها شاهد آن هستیم.
برخلاف گوشی های جدید نکسوز، سامسونگ APIهای اثر انگشت منحصر به فرد خود را داراست و توسعه دهندگان قادر به استفاده از آن برای گوشی های سامسونگ می باشند. از آنجایی که این APIها برای مدتی در دسترس توسعه دهندگان قرار داشته اند و سامسونگ نیز میلیون ها گوشی با این سنسورها ساخته است، توسعه دهندگان فراوانی API را مورد استفاده قرار داده اند، اما آنچه ناامیدکننده است، API های جدید اندروید Marshmallow با این دسته از گوشی های سامسونگ کار نمی کنند، از طرفی زمان دقیق انتشار آپدیت جدید سامسونگ برای این دسته از گوشی ها مشخص نیست.
تمایل هوآوی که سازنده Nexus 6P است به جایگذاری یک سنسور قدرتمند در گوشی قبلی خود یعنی Mate S جای تعجب ندارد. درست مشابه 6P، سنسور در پشت گوشی قرار گرفته است، دقیقا در محل قرارگری انگشت شما، بدین ترتیب روشن کردن و باز کردن قفل گوشی به راحتی و سرعت انجام می شود و لازم نیست هیچ دکمه یا صفحه ای را بزنید. این روش بهترین گزینه برای پیاده سازی سنسور می باشد.
سنسور از نظر کیفیت و تشخیص انگشت در رده Nexus 6P قرار دارد، اما عدم پشتیبانی از تعداد زیادی اپلیکیشن آن را بعد از گوشی های سامسونگ قرار داده است. در حال حاضر تنها می توانید قفل گوشی خود را با استفاده از سنسور باز کنید، چرا که هنوز توسعه دهندگان اپلیکیشن آن را مورد توجه قرار نداده اند. اطلاعی از ترکیب Marshmallow هوآوی با APIهای استاندارد اثر انگشت در دست نیست، اما احتمالا به زودی این اقدام را از سوی هوآوی شاهد خواهیم بود.
وان پلاس 2 در این میان کمی متفاوت عمل کرده، سنسور اثر انگشت این گوشی قادر به روشن کردن و باز کردن قفل است و مشابه سامسونگ در قسمت زیرین قرار گرفته. اندازه سنسور کمی کوچک تر از سایر سنسورهاست، اما از دقت بالایی برخوردار است و در صورت علاقه می توانید از آن به عنوان دکمه خانه نیز استفاده کنید.
نرم افزاری که این نوع گوشی از آن بهره برده مشابه سایر گوشی های غیر نکسوز می باشد، در حال حاضر حسگر اثر انگشت تنها قادر به باز کردن قفل گوشی است و تا زمانی که Marshmallow به طور کامل در دسترس قرار نگیرد، یکپارچکی آن با APIهای اثر انگشت سطح سیستم عامل را شاهد نخواهیم بود. وان پلاس قصد دارد تا سه ماهه اول سال 2016 آپدیت Marshmallow خود را نیز روانه بازار کند، اما مبنی بر نحوه بکار بردن OxygenOS انتظار می رود که انطباق کاملی با API جدید Marshmallow داشته باشد.
ال جی نیز سنسور اثر انگشت خود را در قسمت پشت گوشی جای داده، اما بر خلاف Mate S و نکسوزهای جدید، این سنسور بر روی دکمه پاور نصب شده در پشت گوشی قرار گرفته است. بدین جهت در V10 نیاز است تا ابتدا دکمه را بزنید و صفحه را روشن کنید و سپس انگشت خود را در مکان موردنظر قرار دهید و سیستم را فعال سازی کنید. این گام اضافه عملیات را کمی دشوار می سازد، از سوی دیگر در صفحه دوم نیز برخی مشکلات دیگر را شاهد هستیم، این مسائل ال جی را در جایگاه آخر لیست قرار داده اند.
ال جی نیز مشابه سامسونگ از API اثر انگشت اختصاصی خود برای توسعه دهندگان استفاده می کند، بدین ترتیب آنها قادر به استفاده از اسکنر V10 برای احراز هویت در اپلیکیشن های خود خواهند بود. متاسفانه ال جی در این عرصه به اندازه سامسونگ فعال نبوده، لذا توسعه دهندگان اندکی نیز مشغول به کار در این حوزه می باشند. در حال حاضر می توانید از سنسور برای باز کردن قفل گوشی و حفاظت از محتوای چندین اپلیکیشن پیش فرض ال جی استفاده کنید. از بابت پشتیبانی از API جدید Marshmallow اطلاعی در دست نیست، اما انجام این کار برای ال جی بهترین گزینه خواهد بود.
کیفیت سنسور اثر انگشت وابستگی شدیدی به نحوه استفاده شما از گوشی دارد، اما این قابلیت به خودی خود تامین کننده امنیت برای اطلاعات موجود در گوشی می باشد.